READY PLAYER ONE // İzlemeyeni dövüyorlar // Geç kalmış inceleme

Selamlar, sevgiler gözümüzün biricik çiçekleri. Naptınız? İyimisiniz? İyisinizdir. Ben size güveniyorum. Günler geçer, zaman biter, filmler vizyona girer. Filme gidemememizden incelemeleri gelmez. Şimdi diyeceksiniz ki; bu filmin mevzusu çoktan bitti. Biz daha diyeceğimizi demeden bu mevzu bitmez. Hadi o zaman başlayalım.

Bugün -BAŞLAT- isimli romanın uyarlaması olan -READY PLAYER ONE- filmini inceleyeceğiz.

Film; gelecekte sanal gerçekliğin ne noktaya geldiğini gösteren bir yapım olmuş. 2045 yılında VR oyun olan  Oasis, herkese yeni bir hayat kurabilecekleri dünya sağlıyor. Bütün dünyanın bu oyuna kapılmış olması ve insanların gerçek dünyadan çok bu oyunun içinde zaman geçirmesi, işin bu durumdaki öngörülebilir bir boyutu olmuş. Ardından oyunun yapımcısı ölürken, oyunun içerisine bir yarışma bırakıyor. O yarışmayı kazanan oyunun hisselerinin sahibi olacak. Ardından yarışmamız ve filmin ana konusu başlıyor.

Yeterince konusundan bahsettiğimi düşünüyorum.

Steven Spielberg imzalı bu yapım, oldukça fazla geek materyal barındırmaktadır. VR oyuna dayalı bir dünya olduğundan dolayı, geçmişte popüler olan; film, dizi, anime, müzik yapımlarını içinde bulundurmaktadır. Geek bir insansanız izlerken elbet gözünüze çarpıyor. Filmin büyük çoğunluğu sanal dünyada geçtiği için, ilgi çekici tarafını kaybetmemiş. Sırf geek göndermeler için bile izlenebilir bir film olmuş.

Yapılan yarışmaların kurgusu standart MMORPG oyunundan ziyade, zeka kullanılmasına zorlayan düzeyde olmuş. Benim gönlümü kazanan en büyük tarafı o oldu. Oyunun içi full CGI olduğundan dolayı, inanılmaz görsel sahneler barındırmaktadır.

Gelelim biraz gömmeye. Film; ileri geleceği, güzel göndermelerle, iyi oyunculuk ve görsellikle karşımıza çıkıyor ama eleştireceğimiz hiç mi bir noktası yok? Tabiki var.

Film; bize bir şeyler keşfetme olasılığı hiçbir şekilde vermiyor. Kurguyui senaryoyu; iyi, kıvamında tutmuşlar ama bunu salağa anlatır gibi anlatıyorlar. Zekice olaylar geçiyor, ilginç kurgular mevcut ama bu ilginçlikleri bize “bak bu şöyle şöyle oldu eğer anlamadıysanız” diye anlatmaya başlıyor. Kendimiz filmin içindeki neden sonuç ilişkilerini yakalayamıyoruz, çünkü hepsini direk söylüyor. İzleyiciler hiç kasmadan, çok boş ayrılıyor bu sefer filmden.

Filmin süresi biraz daha uzun tutulup, aksiyon dışı olayları bizim keşfetmemiz için zorlasaydı; her keşfetme aşamamızda değeri gözümüzde daha çok artacaktı. Şimdi ise iyi, güzel, hoş film izledik oluyor insan. Bunun ötesine geçemiyor ama potansiyeli bunun çok ötesinde. Keşke bu potansiyeli değerlendirebilseydiler.

Sonuç olarak film kötü bir film değil. Şuana kadarki sanal gerçeklikle ilgili çıkmış yapımlardan en üst sırayı kapıyor. Çünkü daha bu türde adam akıllı yapımlar izlemedik. Genelde bu tarz yapımlar pek fazla çekilmiyor. Bu tür yapımları gördüğümüzde ise ister istemez üstüne atlıyoruz. İlk kez süper kahraman filmi izlediğinizi hatırlayın, ne kadar ilginç geliyordu. Şimdi aralarında ayrım yapılıyor ve çöpler ayrışıyor, eğer salyalı değilseniz. Bu tür kendini ilerletmiş olsaydı eğer, bu filme çöp derdim ama yeni gördüğümüz bu tarz nereye gidecek belli değil. Bu yüzden ister istemez beğendim ve çevremdekilere de önereceğim bir film haline geldi.

Kısacası, değişik bir VR dünyası görüyorsun. Geek biriyseniz göndermeler sizi oldukça fazla mutlu edecek. Animesinden tut, filmlere, dizilere, müziklere, çizgi romanlara ve özellikle oyunlara bir çok gönderme barındırıyor. Pek fazla göndermelere gaza gelmeyen biri olmama rağmen, benim bile ilgimi çekmeyi başardı. Oyunculuklar gayet yerindeydi. İzlemediyseniz izleyin. Düşününce noksanlıkları çıkmasına rağmen, bu türün en iyisi olmuş diyebilirim. Bu tür ilerlerse şayet, çöp kategorisine girmesi an meselesi, bunu da unutmayın.

Bir sonraki incelemeye kadar kendinize nasıl istiyorsanız öyle bakın…